The Urban Voice is het online platform van de New Urban Collective voor inspirerende mensen die een positieve bijdrage leveren aan de samenleving en hun stem willen laten horen. De New Urban Collective publiceert regelmatig interviews met inspirerende, gepassioneerde en gedreven personen publiceren. Dit interview is met Simion Blom, een jong, gedreven en inspirerende student uit Amsterdam.

Wie ben je?

Ik ben Simion Blom, 22 jaar en ik woon in Amsterdam Zuid-Oost. Ik ben vierdejaarsstudent Politicologie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam en ik ben. Verder ben ik nu ook raadslid voor GroenLinks in Amsterdam-Zuid-Oost,. Mijn portefeuille is Welzijn maar af en toe houdt ik me ook bezig met Werk & Diversiteit. Onder welzijn valt onder andere gezondheidszorg, sport en ook een beetje cultuur. Dat ben ik in een noten dop.

Sinds wanneer zit je in de raad?

Sinds maart 2010 dus bijna een jaar. We hebben vorige week een evaluatie gehouden binnen de fractie zelf. En ook voor mezelf heb ik het afgelopen jaar geëvalueerd. Het was hectisch, mijn leven is erg verandert in positieve zin natuurlijk. Ik heb het natuurlijk drukker maar dat vind ik niet erg omdat ik het allemaal doe voor een hoger doel. Al die duizenden mensen die op ons hebben gestemd en al die duizenden mensen die in Zuid-Oost wonen. Je wilt hen een beter leven geven dus daar doe je het voor. Wat ik wel jammer vind is dat ik had gedacht en gehoopt dat ik het politiek werk wat sneller onder de knie zou krijgen. Eigenlijk krijg ik het nu pas onder de knie, nu pas begrijp ik het, het was echt een leerjaar voor mij. Maar we hebben als partij wel wat goede dingen gedaan, we zijn gegroeid van 2 zetels naar 4 zetels. Steeds meer niet-westerse Nederlanders weten de weg naar GroenLinks te vinden omdat ze zich steeds minder herkennen in de PVDA”.

Je doet het voor een hoger doel, waar komt die motivatie vandaan, wat is je drijfveer?

De manier waarop mijn leven gegaan is heeft bepaald dat ik dit werk wil doen. Het heeft bepaald waar ik in geïnteresseerd ben. Nadat ik raadslid ben wil ik soortgelijk werk doen. Ik ben niet echt iemand die 10 000 euro’s per maand hoeft te verdienen. Het is eigenlijk begonnen toen ik naar Nederland kwam, ik ben in Suriname geboren en kwam op vierjarige leeftijd naar Nederland. Dat was een moeilijke periode, ik heb armoede gekend etc. Toen ben ik met mijn familie in Zuid-Oost terecht gekomen, in Kraaienest. Dat was echt nog de oude Bijlmer voor de renovatie. Toen ik ouder werd
besefte ik bepaalde dingen over hoe de maatschappij is ingericht in Nederland en ik begon me zelf vragen te stellen. Zoals waarom zou mijn moeder als zwarte vrouw of waarom zou iemand in Zuid-Oost gedoemd zijn 5 jaar korter te leven dan iemand anders? Het lijkt wel voorbestemd als je kijkt naar de cijfers. Waarom zijn wij ongezonder, waarom zijn wij ongelukkiger en waarom hebben wij meer problemen? Die vragen stelde ik mezelf en daarom wilde ik iets betekenen en proberen om iets te veranderen. Mijn hart gaat ook uit naar de allerzwaksten in de samenleving, met name mensen zonder geldige verblijfsstatus. Die maken bepaalde dingen mee zoals misbruik. Dit soort zaken heb je vrij veel in Zuid-Oost en voor die mensen zou ik me graag willen inzetten. Dat is mijn drijfveer, de dingen die ik zag en meemaakte in mijn leven en die ik anders zou willen zien.

Je had het over armoede etc. dit hoor ik vaker over Zuid-Oost, kan je daar wat meer over vertellen?

Je kan er veel over zeggen maar het is gewoon een gegeven dat er nog veel mensen zijn die het moeilijk hebben ondanks dat er veel verandert is. De veranderingen in de Bijlmer [sloop en renovatie] zijn erg positief maar eigenlijk is er aan de emancipatie van de mensen zelf is er weinig in gang gezet. Er is meer geïnvesteerd in beton dan in de mensen. De emancipatie op gang brengen is moeilijk maar wat wil je als er segregatie in het onderwijs is. Kinderen in Zuid-Oost krijgen het slechtste onderwijs van Nederland en er is sprake van gekleurde segregatie. Hier is het zo dat als je op een zwarte school zit dat je slecht onderwijs krijgt omdat leraren niet in Zuid-Oost les willen geven. Leraren die net van de PABO komen willen hun carrière niet starten in Zuid-Oost. En dit is een taboeonderwerp hier in Nederland, men spreekt weinig of niet over slechte scholen of slechte onderwijzers. Als dit niet verandert, hoe wil je dan de emancipatie in gang zetten? Je kan wel een flat slopen en iets anders ervoor neer zetten maar de basis voor de jongeren is niet goed.

De eerste paar jaar zijn het belangrijkste in de schoolloopbaan maar kinderen hier krijgen slecht onderwijs. Er staan heel veel scholen onder toezicht van de onderwijsinspectie. Dat heeft te maken met de cultuur ze houden de hand boven het hoofd maar een beetje kritiek op het onderwijssysteem mag toch wel? Ik denk dat de discussie over zwarte scholen op een andere manier gevoerd moet worden. Men heeft het vaak te weinig over het feit dat zwarte scholen ontstaan doordat witte mensen in een bepaald buurt wonen en zien dat in de jaren ’60 toen er veel Marokkanen en Turken kwamen verhuizen naar de randsteden, vervolgens zie je ook dat de witte leraren weg gaan. Er wordt alleen gezegd dat allochtonen samenscholen en dat ze elkaar opzoeken. Het is een eenzijdig en weinig zelfkritisch debat. Zodra men ziet dat er een bepaald percentage allochtonen op een school komt zie je dat de goede witte leraren de school verlaten, er is een onderzoek dat dit uitwijst. Zwart en allochtoon wordt als iets negatiefs gezien. Vooral de concentratie daarvan. Een blanke leraar die op een goede zwarte school werkt in de Bijlmer, wordt buiten het stadsdeel door vrienden en kennissen bespot. Scholen in Zuidoost hebben het daarom moeilijk om leraren aan te trekken, vooral de goede. Het is een soort van angst en lijkt op discriminatie. Deze manier van discussiëren moet anders.

Wat zijn andere issues in Zuid-Oost waar je je mee bezig houdt in de raad?

Ouderparticipatie is ook een probleem. Natuurlijk zijn de meeste ouders wel goed betrokken maar van een aanzienlijk deel van de ouders zijn de ouders weinig tot niet betrokken bij de scholing van hun kinderen. Het is een uitdaging om hier een oplossing voor te vinden. Verder heb ik vorig jaar een motie ingediend die is aangenomen over een homobeleid in het stadsdeel. Het stadsdeel zal zich nu bezig houden met de emancipatie van allochtone homojongeren. Vooral in Hindoestaanse en West-Afrikaanse kringen hebben homojongeren het verdomd zwaar. Ook komt er aandacht voor homo-ouderen. Deze groep heeft te kampen met een enorme vereenzaming, vaak omdat ze door andere ouderen worden gepest en gemeden. Ik ben nu bezig met een notitie hierover, deze wordt mede opgesteld door VVD’er Eddy Meyer. Het wordt dus een gezamenlijke notitie die rond juni wordt ingediend. Tevens ben ik bezig met het opstellen van een notitie die de erbarmelijke sociaal-economische situatie van de Spaanstalige gemeenschap (met name Dominicanen) zal belichten. Samen met PVDA’er Ana Alcantra stel ik deze notitie op.

Je maakte zojuist een opmerking dat het niet zo goed gaat met de zwarte bevolking in Amsterdam

Dat klopt, dat is een generalisering want met het grootste gedeelde gaat het goed. Ik heb wat minder inzicht in de West-Afrikaanse gemeenschap omdat ik van deze groep niet veel cijfers heb maar als het gaat om de Antilliaanse en Surinaamse gemeenschap in Amsterdam kan ik stellen dat het minder goed gaat dan voorheen, met de 2^e en 3^e generatie. Het heeft er mee te maken dat succesvolle Surinamers en Antilianen vaak ervoor kiezen om na het afronden van hun opleiding buiten Amsterdam te gaan wonen. Als je puur naar Amsterdam kijkt kan je stellen dat het gaat niet goed met de emancipatie van Surinamers en Antilianen. Deze groep wordt ook ingehaald door andere migranten groepen zoals mensen van Turkse en Marokkaanse afkomst. Als je bijvoorbeeld kijkt naar onderwijs zie je dat de grootste schoolverlaters percentueel gezien de Surinamers en Antilianen zijn. Als je verder kijkt naar andere indicatoren van emancipatie zoals het kopen van een woning zie je bijvoorbeeld dat Surinamers relatief gezien het minst vaak een woning kopen en als ik in mijn eigen omgeving kijk valt het me ook op. Het aantal Surinamers in het hoger onderwijs vindt ik het ook niet bijster veel als je het vergelijkt met het aantal Surinamers dat in Amsterdam woont.

Er heerst een beeld dat de Surinaamse bevolking in Nederland relatief goed is geëmancipeerd, in hoeverre strookt dit beeld met de werkelijkheid?

Ik denk dat we er ons teveel op verkijken dat het met de Surinaamse groep goed gaat. Men denkt dat het wel goed met deze groep gaat omdat we [Surinamers] de Nederlandse taal spreken en de Nederlandse cultuur kennen waardoor er weinig aandacht voor de problematiek binnen deze groep is. Daarnaast zie je dat de politieke participatie en vertegenwoordiging van deze groep relatief klein is, Surinamers worden relatief weinig vertegenwoordigt in de politiek. Je kan je afvragen waarom het nodig is om etniciteit te betrekken bij de politiek, ik vind het wel nodig. Als je
bijvoorbeeld kijkt naar het aantal raadsleden van alle gemeenten en staddelen zijn er 300 Turkse raadsleden, bijna 60 Marokkaanse raadsleden en slechts 23 Surinaamse. Dat is raar als je kijkt naar het aantal Surinamers dat in Nederland woont. Als je kijkt naar de Tweede Kamer zijn er maar 2 Surinamers t.o.v. 8 Turkse kamerleden, ook vreemd als je het afzet tegen het aantal Surinamers en Antilianen in de Nederlandse samenleving. Politieke participatie is een belangrijke manier van emancipatie aan politieke vertegenwoordiging kan je zien in hoeverre een groep geëmancipeerd is en dat kan
veel beter bij ons.

Vind je niet dat het initiatief en emancipatie vanuit de groep zelf moet komen?

Ja, zeker. Maar het probleem is dat er weinig sociale cohesie is onder Surinamers. Bestuurlijke elites zijn er niet, vereniging is er weinig. Een onderzoek van het Instituut van Migratie Studies naar de manier van organisatie, heeft uitgewezen dat van alle migrantengroepen de Surinamers het slechts georganiseerd zijn. Het onderzoek gaat over de mate waarin er sprake is van een bestuurlijke elite die gerelateerd is aan de politieke participatie en daaruit blijkt dat Surinamers wederom het slechtst georganiseerd zijn van alle groepen. Dit is een probleem, vooral als je problemen wilt aanpakken zoals dat van de schoolverlaters etc. Het is belangrijk om te verenigen omdat je er niet per definitie vanuit moet gaan dat het bestuur of de politiek weet wat er onder de mensen speelt. Het moet ook vanuit de groep zelf komen, die moeten binnen groep proberen bepaalde zaken op te lossen en bespreekbaar te maken. Zo vorm je gezamenlijk een sociaal vangnet voor de eigen groep. Als er dan problemen zijn kan je dat door middel van een bestuurlijke elite direct koppelen met Den Haag, met hoge ambtenaren en ministers die daar beleid voor kunnen vormen. Dit kan bij ons veel beter.

Wat vind je van de ontwikkelingen in het hoger onderwijs?

Om eerlijk te zijn vind ik het niet goed gaan met de kwaliteit van het hoger onderwijs, dat zeg ik uit eigen ervaring. Nederland is een kenniseconomie en wilt tot de top-5 kenniseconomieën van de wereld behoren maar gezien het feit dat we zakken op de ranglijst wordt dat erg moeilijk. Verder vind ik dat we een goed systeem hebben omdat iedereen de mogelijkheid heeft om te studeren aan de universiteit en dit is niet afhankelijk is van je postcode of klasse. Ik ben een voorstander van dit principe maar dat staat los van het vorige omdat tegenstanders van dit principe zeggen dat het kwaliteit van het onderwijs daalt omdat het zo toegankelijk is, dat is onzin.

Laten we het hebben over de bezuinigingen, er moet gewoon bezuinigd worden. Ik vind dat mensen die gestudeerd hebben aan de universiteit een verantwoordelijkheid hebben om ervoor te zorgen dat het systeem en het principe we hebben dat iedereen de mogelijkheid heeft om aan de universiteit te studeren in stand gehouden moet worden. Zelf vind ik het systeem dat mensen die afgestudeerd zijn en een goede baan hebben wat meer betalen dan anderen een goed systeem omdat zij hebben geprofiteerd van het hoger onderwijs. Maar om een boete van €3000,- aan studenten te geven die langer dan twee jaar doorstuderen vind ik asociaal. Er moet meer over gedebatteerd en nagedacht worden. Zelf ben ik er nog niet helemaal uit maar ik vind wel dat mensen die afgestudeerd zijn de verantwoordelijkheid hebben om eraan bij te dragen dat het onderwijs toegankelijk blijft voor iedereen. Misschien door de studiefinanciering om te zetten in een sociaal leenstelsel waarbij je een groter deel of alles terug zou moeten betalen. Dit is niet echt populair maar
zo zie ik het.

Wat is je mening verder over de politiek? Wat heb je geleerd sinds je in de politiek zit?

Wat ik zelf het leukste vind is lobbyen, daar raak ik steeds beter in bedreven. Ik ben zelf nog bezig met het ontwikkelen van mijn eigen duidelijke politieke houding en visie. De landelijke politiek vind ik problematisch. Het politieke klimaat verruwd en ik voorzie niet dat het beter zal worden maar alleen maar erger. Waar ik me ook over verbaas is het gebrek aan opstand of een tegengeluid. Ik merk niet dat mensen strijdlustig zijn, mensen strijden niet tegen hetgeen gezegd wordt in de media over bijvoorbeeld moslims. Ik vind ook dat Wilders het ook tegen ons [andere niet-westerse allochtonen]
heeft. Ook al heeft hij het niet tegen ons, het is toch vanzelfsprekend dat we sympathiek moeten blijven ten opzicht van die mensen, ik vind het een vanzelfsprekendheid. Wij zwarte mensen hebben genoeg voorbeelden van situaties waarin we werden gediscrimineerd. De buitenlandse media verbazen zich over het feit dat er hier zoveel gerelativeerd word. Dat men denkt van “ach, laat die gek maar praten.” Ze vinden dat mensen te nonchalant mee omgaan met wat Wilders zegt. Die cultuur hebben wij in Nederland, we vinden het gewoon normaal. En het is jammer, de media boycotten hem niet, integendeel, ze geven hem juist een podium. Het is raar dat iedereen het maar lijkt te accepteren, er wordt niet veel over gesproken. Die man is mensen aan het discrimineren, een hele groep moslims zet hij gewoon weg als minderwaardige personen. Onderzoek van de AIVD wees uit dat het opvallend is hoe de moslims ermee omgaan. Ze tonen een grote mate van zelfbeheersing en relativeren de situatie, dat is weer het positieve eraan, maar dit wordt weer niet breed uitgemeten in de media. Ik vind wel dat mensen de situatie teveel weg relativeren. Het is vergelijkbaar met onze mensen als we het hebben over slavernij. Je bent gewoon iets aan het vertellen en men vind meteen dat je in een slachtofferrol. We hebben het over historische feiten, het is gewoon gebeurd maar mensen relativeren het op een ongepaste manier en dat heeft te maken met de dominante cultuur, we nemen het onbewust over.

Dus die dominante cultuur wordt gekenmerkt door teveel te relativeren.

Ja, en de minderheidsgroeperingen gaan er ook in mee. Relativeren is goed, maar niet teveel en niet ongepast. Problemen moet je gewoon kunnen aankaarten zonder dat je bang hoeft te zijn om voor slachtoffer uitgemaakt te worden of zoiets dergelijks. Neem het voorbeeld van Rita Verdonk. Toen ze de naam van haar partij bekend maakte had ze het over `ze willen weer een slavernijmonument´, het klonk zo denigrerend. Dat kan eigenlijk niet, ze zegt eigenlijk dat het onbelangrijk is en dat we niet het recht hebben om dit deel van de geschiedenis te herdenken. Hoe zou men in
Amerika hierop reageren? Daar zou het niet geaccepteerd worden, daar heeft men nog wel een historisch besef dat slavernij iets slechts was en men er niet over een negatieve manier gesproken mag worden. Men corrigeert elkaar daar, maar hier wordt een probleem gewoon weg gerelativeerd.

Heb je verder nog een boodschap?

Iets wat mijn gedachten verandert heeft als kind is het volgende gezegde:

“De sleutel naar de toekomst ligt besloten in het dagelijks leven”. Alles wat je nu doet en onderneemt in het dagelijks leven zal een effect hebben in de toekomst, niks is onmogelijk. Als iets voor een ander mogelijk is, is het voor jou ook mogelijk.

 

Daarom heb ik me verkiesbaar gesteld, ik was 18 jaar en heb me verkiesbaar gesteld, waarom zou het niet kunnen dacht
ik en het is me gelukt om in de raad te komen.

Dat is een mooie manier van denken, wat zijn je dromen en ambities verder?

Ik wil werk doen wat een sociaal gezicht heeft, zoals werken voor Amnesty International of een organisatie die opkomt voor sociaal zwakkeren in Nederland of internationaal. Dat kan van alles zijn bij de VN, een afdeling van de EU die zich bezig houdt met migranten of vrouwenrechten. En qua studie wil ik een studie doen die te maken heeft met combinatie van mensenrechten en internationale politiek.

 

Dus je bent wel een ideëel ingesteld persoon.
Ja, ik weet dat dit mijn roeping is.

*********************************************************************************

Bronnen waar Simion in dit interview naar refereert:

 

• Politieke participatie van allochtonen (Fourm)

http://www.forum.nl/Portals/0/Publicaties/Factsheet Politieke Participatie.pdf

• Politieke participatie van etnische minderheden in vier steden.  Een onderzoek in opdracht van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties  uitgevoerd door het Instituut voor Migratie en Etnische studies van de Universiteit van Amsterdam. Maria Berger, Meindert Fennema, Anja van
  Heelsum, Jean Tillie en Rick Wolff

http://dare.uva.nl/document/138234

· Migrantenvrouwen vaak in zwakke positie, Radio Wereldomroep Nederland Suriname Gepubliceerd op: 11 maart 2011

http://www.rnw.nl/suriname/article/migrantenvrouwen-vaak-zwakke-positie

• Emancipatie Surinamers Amsterdam

http://www.rnw.nl/caribiana/article/tweede-generatie-surinamers-koopt-minder-vaak-huis

• Zwarte scholen en witte scholen

Anja Vink (2010), Witte Zwanen Zwarte zwanen, Meulenhof.