Winnende eindopstel NUC Mentorproject: Justina

Winnende eindopstel NUC Mentorproject Toen + Nu = Later: Justina

Wie ben ik? Wat kan ik? Wat wil ik? Ik ga deze drie belangrijke vragen beantwoorden, maar ik heb nooit nagedacht over deze vragen. Vandaag is de dag om het allemaal te beantwoorden. Ik vertel dit om over mijzelf te vertellen. Ik ben goed in schrijven, dus ik kan het wel.

Wie ben ik?


Ik heet Justina en ik ben 12 jaar oud. De meeste mensen kennen mij als een rustig, behulpzaam, intelligent en lief meisje. Ik woon in Holendrecht
Amsterdam Zuidoost. Ik zit op de school Mobiel met leuke klasgenoten en een intelligente juf. Ik heb natuurlijk ook een gezin. Ik heb beide ouders, 4
broertjes die heel grappig zijn, 2 ervan zijn tweeling en een ervan is ook een grote broer die in Amerika studeert, die trots op mij is. Ik heb ook
hobby’s. Ik heb er heel veel, maar twee ervan zijn basketballen en voetballen. Ik zit op een school waar ik mij prettig voel, maar het was vroeger niet zo. Ik werd veel gepest en veel geplaagd. Ik was heel erg verdrietig. Ik kon er niets aan doen. Het was vanaf groep 4 t/m 7 gebeurd. Ik word ook nu
soms gepest , maar ik probeer het te negeren. Voor de rest is alles goed gegaan. Het is belangrijk dat iedereen gezond is. Eventueel kan je misselijk
voelen of ziek zijn. Ik was vroeger veel ziek bijvoorbeeld kreeg ik kippenvel. Ik ging het steeds jeuken. Vroeger moest ik veel overgeven, ik was toen
heel erg misselijk geweest. In groep 4 had ik mijn pinken gekneusd. Het deed heel erg pijn dat is ook emotioneel,net als toen mijn oom was dood
gegaan. Ik kan niet uitleggen hoe hij was dood gegaan, maar ik vond het heel treurig en ik werd er verdrietig van. Hij was heel belangrijk voor mij en
hij was nog jong. En er was nog iemand dood gegaan. Ik was heel upset en verdrietig. Het was heel pijnlijk om dit verschrikkelijk nieuws te horen. Er
waren heel veel dieptepunten maar minder dan hoogte punten. Bij de dieptepunten was ik heel verdrietig , upset en geschrokken. Ik hoop dat er meer
hoogtepunten dan dieptepunten zullen zijn in 2012. Iedereen heeft rolmodellen en mijn rolmodel is mijn broer. Hij heeft dezelfde eigenschappen als mij.
Hij is een doorzetter, hij is aardig , intelligent en sterk. Hij geeft niet snel op en komt voor andere mensen op. Hij is een hele slimme jong anders
had hij geen studiebeurs om in Amerika te gaan studeren en hij is nogal sterk. Hij gebruikt zijn krachten voor goede dingen. Er zijn mensen die een
positieve invloed op mij hebben en sommige juist niet. Bijvoorbeeld mijn gezin heeft een positieve invloed op mij en pestkoppen hebben een negatieve
invloed op mij. Mijn gezin heeft een positieve invloed op mij omdat zij om mij geven. Ik ben belangrijk in het gezin. Pestkoppen hebben een negatieve
invloed op mij, ze willen mij belachelijk maken en voor schut zetten. I care voor de mensen en kinderen die in nuc mentorproject werken, leraren,
klasgenoten, vrienden. Die zijn allemaal heel belangrijk en positief voor mij. I don’t care voor de pestkoppen en de gemene mensen.




Wat kan ik?


Ik kan heel veel dingen doen. Wat doe ik het beste en waar ik zin in heb, is mijn talent. Mijn talent is basketballen, daar ben ik goed in. Ik heb ook
nog kwaliteiten. Mijn kwaliteit is behulpzaam zijn. Dat lijkt wel stom, maar ik help veel en ik doe het graag. Wat ik nu moet leren voor de toekomst is
goed met mensen kunnen praten, kunnen omgaan. Dat ga ik gebruiken voor de toekomst. Later weet ik niet precies als ik een advocaat wil worden, maar ik
wil een baan zodat ik met mensen kan omgaan. Ik moet het goed voor de toekomst kunnen. Ik zal basketbal als mijn sport nemen in de toekomst. Als ik
vrij ben kan ik lekker gaan basketballen en sporten.




Wat wil ik?


Ik wil heel veel bereiken, nu en in de toekomst. Iedereen heeft dromen en ik ook. Mijn droom is dat ik mijn cito-toets haal, dat ik mensen over de wereld kan helpen met alle mogelijkheden vooral in Afrika en dat ik een baan vind waarmee ik met mensen kan omgaan en vooral met mijn eigen bedrijf. Ik
heb ook een belangrijke missie, de cito –toets halen met een goed resultaat. Ik heb ook doelen, die zijn 1 de cito-toets halen 2 werken (bij baantje) 3 diploma’s halen 4 solliciteren 5 reizen. De cito- toets bereik ik over een paar weken. Werken als een student over 2 jaren bij baantje. Diploma’s halen ongeveer over 8 jaar. Solliciteren ongeveer 12 jaar. Reizen door Afrika over 10 jaren. Bijvoorbeeld de kwaliteiten dat ik nodig heb zijn behulpzaamheid, geduld en betrouwbaarheid. Ik hoop dat al mijn dromen uitkomen en voor de andere mensen ook. Dit waren allemaal de antwoorden op de drie vragen.

Ik ben heel dankbaar voor alle mentoren die ons hebben voorbereid op de cito-toets, voor ons vroeg opstonden om ons extra lessen te geven en ons nieuwe dingen geleerd hebben. Ik ben hartstikke trots op de mentoren. Vooral mijn 3 mentoren Betty, Melika en Melissa P.

Justina is als winnaar van het NUC Mentorproject uitgenodigd om naar de internationale conferentie “We are the future…” in Boekerast te gaan. Bekijk hieronder een filmpje van Justina en een nieuwsartikel over haar reis.

Jong talent uit Amsterdam Zuidoost vertegenwoordigt Nederland op internationale Ministersconferentie in Boekarest




Op 26 en 27 april komen de Europese Ministers van Onderwijs bij elkaar tijdens het “We are the future…” evenement om te praten over de toekomst van het
onderwijs in Europa. Daarvoor zijn twintig jongeren uit de hele wereld geselecteerd om deel te nemen aan een tweedaagse workshop en zich voor te bereiden
als junior adviseurs van de Europese ministers. Eén van die jongeren is de twaalfjarige Justina Ikpekaogu, afkomstig uit Amsterdam
Zuidoost.

Justina won de “We are the future…” essaywedstrijd en werd daarmee gekozen tot jongerenvertegenwoordiger van Nederland op de internationale
Ministersconferentie. Justina maakte indruk door haar creativiteit, ambitie en doorzettingsvermogen. In haar opstel reflecteert ze op haar verleden,
beschrijft ze haar rolmodel en deelt ze op gestructureerde wijze haar doelen voor de toekomst.


“Ik heb ook doelen, die zijn 1 de cito-toets halen 2 werken (bijbaantje) 3 diploma’s halen 4 solliciteren 5 reizen. De cito- toets bereik ik over een
paar weken. Werken als een student over 2 jaren bij baantje. Diploma’s halen ongeveer over 8 jaar. Solliciteren ongeveer 12 jaar. Reizen door Afrika
over 10 jaren. Bijvoorbeeld de kwaliteiten dat ik nodig heb zijn behulpzaamheid, geduld en betrouwbaarheid.”

Samen met meer dan 15 kinderen in de leeftijd 13-15, uit landen waaronder Brazilië, Egypte, India, Kenia, Oostenrijk, Groot-Brittannië en Polen, bezoekt
Justina Boekarest om hoger onderwijs te bespreken in de verschillende landen en na te gaan hoe hun ideeën gebruikt kunnen worden om de toekomst van het
onderwijs vorm te geven in beleid en praktijk.

De Ministersconferentie 2012 wordt gehouden in het Roemeense Paleis van het Parlement. Daar bespreken ministers uit 47 landen de belangrijkste
beleidskwesties voor de toekomst. De jongerendelegatie waarvan Justina deel uitmaakt biedt gedurende deze conferentie advies aan de ministers gebaseerd op
hun ervaringen in het onderwijs en hun verwachtingen voor de toekomst.

Het “We are the future…” evenement is georganiseerd door de Children’s University van de Universiteit van Wenen en is een onderdeel van SiS Catalyst. SiS
Catalyst is een inititiatief van de Universiteit van Liverpool gericht op het betrekken van kinderen in het ontwikkelen van ideeën van kinderen in relatie
tot wetenschap en technologie. ECHO, Expertisecentrum Diversiteitsbeleid fungeert als samenwerkingspartner vanuit Nederland.

Bron: ECHO Foundation

Comments are closed.